Spytkowice - wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Spytkowice, przy drodze krajowej nr 7.  Pod względem geograficznym wieś znajduje się na granicy dwóch regionów: Kotlina Rabczańska i Beskid Orawsko-Podhalański.

Zabytki:Kościół zbudowany w latach 1763-65 z belek świerkowych i modrzewiowych, jednonawowy, konstrukcji zrębowej, orientowany. Kościół został rozbudowany o część tylną w 1929 r. wg planu inż. Tretera z Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Polichromię wykonał M. Szczurowski za proboszcza ks. F. Kondelewicza w 1893 r. W 1983 r. wymieniono sufit i wykonano nową polichromię na suficie wg wzoru poprzedniego. Na chórze organy z 1903 r. 15 głosowe. Fundatorem kościoła był wspomniany hrabia Roman Sierakowski, chorąży krakowski, sędzia grodzki, starosta olszowski, wraz z żoną Teresą ? właściciele Spytkowic w połowie XVIII wieku.
Dzwonnica - drewniana, konstrukcji zrębowo - słupowej o ścianach pochyłych z izbicą oddzieloną wydatnym daszkiem obiegającym. Nakryta hełmem cebulastym z latarnią. Dzwon z herbem Ogończyk pochodzący z drugiej połowy XVIII wieku. Stoi osobno obok kościoła, wzniesiona prawdopodobnie wcześniej niż kościół. Pierwotnie była pokryta gontem, obecnie blachą miedzianą. Wiszą w niej trzy dzwony.
Murowana karczma z 2 poł. XVIII w. - parterowa na planie prostokąta. Pośrodku sień sklepiona kolebkowo z dobrze zachowanymi lunetami. Ściany zewnętrzne ożywione podziałami ramowymi. Dach mansardowy pierwotnie kryty gontem obecnie blachą. Od frontu dobudowany został w XX wieku przez architekta Franciszka Mączyńskiego drewniany ganek z dwoma słupami i facjata.Urząd Gminy
Spytkowice

Spytkowice 26
34-745 Spytkowice

tel.: 182688370
fax: 182688961

e-mail: urzad@spytkowice.pl
www.spytkowice.pl

Szczawnica jest malowniczą miejscowością zlokalizowaną wśród gór, na południu Polski - rozdziela Pieniny Małe i Beskid Sądecki, a sama położona jest w urokliwej dolinie Grajcarka. Od Krakowa dzieli ją tylko 110 km, a w bliskiej odległości znajduje się Nowy Targ, Nowy Sącz czy Rabka-Zdrój.

Dzięki swojemu położeniu Szczawnica to doskonała baza wypadowa w pobliskie góry, do Słowacji czy w inne urokliwe miejsca znajdujące się w okolicy. Samo miasto znajduje się na wysokości ok 500 m n.p.m., a większą jego część pokrywają lasy. Górskie otoczenie, wielość źródeł wód mineralnych oraz duże nasłonecznienie przy niskiej ilości opadów sprawia, że wytwarza się tam jedyny w swoim rodzaju mikroklimat.

Turystów z pewnością zachwyci to, że Szczawnica znajduje się bardzo blisko Pienińskiego Parku Narodowego, Popradzkiego Parku Krajobrazowego, Pienap położonego na Słowacji oraz przełomu Dunajca. Malownicze widoki, świeże powietrze i cisza to gwarancja pobytu w tym miejscu. Północna część Szczawnicy otoczona jest pasmem Radziejowej (984 m), a od południa Małymi Pieninami ze szczytami: Rabsztyn (847m) i Wysoka (1052 m). Przy ujściu doliny odnaleźć można Pieniny z Sokolicą (747m) i Trzema Koronami (982m).

Szczawnica to jedna z najatrakcyjniejszych miejscowości turystycznych i wypoczynkowych w Polsce.

ATRAKCJE TURYSTYCZNE
Atrakcje turystyczne w Szczawnicy są jedną z rzeczy, które corocznie przyciągają wielu turystów. Jest to miejsce idealne dla miłośników aktywnego spędzania wolnego czasu. Do wyboru odwiedzających są m.in.:

    trasy rowerowe,
    spływy kajakowe
    rafting,
    jazda konna,
    korty tenisowe,
    baseny,
    stoki narciarskie,
    wycieczki górskie,
    wędkarstwo,
    park linowy,
    kursy latania na paralotni,
    i wiele innych.

Sprzęt potrzebny do tych sportów można wypożyczyć na miejscu. Szczawnica jest doskonałą bazą wypadową dla narciarzy i amatorów wędrówek po górach. W mieście mają swój początek różne szlaki turystyczne, które prowadzą do tras na Palenicę, Jarmutę, Wąwóz Homole, Bryjarkę, Bereśnik, Dzwonkówkę, Prehybe, Czerwony Klasztor, Sokolicę, Trzy Korony czy Wąwóz Szopczański. Są zróżnicowane pod względem trudności, przez co nawet osoby z dziećmi będą mogły wybrać się na wycieczki.

W Szczawnicy odnaleźć można także kolejkę krzesełkową na Palenicę, wybrać się na spływ tratwami na przełomie Dunajca, a w ziemie pozjeżdżać na nartach. Trasy narciarskie dostosowane są do różnych poziomów umiejętności, w tym także dla osób zaawansowanych. Docenią one sztucznie śnieżoną trasę na Palenicy, z homologacją FIS. Ponadto istnieje możliwość jazdy na snowboardzie i wiele innych atrakcji w samej Szczawnicy, jak i w jej okolicach.
Szczawnica jest miastem uzdrowiskowym, co znaczy, że w jej obrębie istnieją dobroczynne dla zdrowia źródła wód mineralnych i klimat, który pomaga w łagodzeniu i leczeniu wielu chorób. Zapraszamy wszystkie osoby zmagające się z schorzeniami, takimi jak: choroby dróg oddechowych, nieżyt żołądka, zaparcia, skaza moczowa, miażdżyca tętnic, wysoki poziom cholesterolu i osteoporoza. Zaplecze medyczno-uzdrowiskowe jest na wysokim poziomie i zapewnia wszystkim kuracjuszom doskonały wypoczynek i skuteczną rehabilitację. Kto raz skorzystał z możliwości, jakie oferuje Szczawnica, z chęcią wraca ponownie.

Zapraszamy wszystkich do zapoznanie się z historią i dokładną ofertą Szczawnicy i okolic, bazą noclegową i wszystkimi informacjami pomagającymi w zaplanowaniu urlopu, wypoczynku czy wycieczki.

Urząd Miasta i Gminy
Szczawnica

ul. Szalaya 103
34-460 Szczawnica

tel.: 182622203, 182622462, 182622514
fax: 182622530

e-mail: miasto@szczawnica.pl
www.szczawnica.pl

Gmina Szaflary leży w samym sercu Podhala, w bezpośrednim sąsiedztwie Nowego Targu, stolicy Podhala. Położona jest w rozległej kotlinie Nowotarskiej, nad brzegiem potoku Biały Dunajec w pobliżu Pogórza Gubałowskiego.
Gmina Szaflary składa się z siedmiu sołectw: Bańska Niżna, Bańska Wyżna, Bór, Maruszyna, Skrzypne, Szaflary i Zaskale.

Jej obszar jest urozmaicony, nie tylko pod względem przyrodniczym, ale także pod względem wysokości. W rejonie tzw. Małego Rogoźnika (Skrzypne) do Wielkiego Rogoźnika jest wysokość około 605 m n.p.m., a w okolicy Bańskiego Wierchu ? aż 927 m n.p.m. To te różnice wysokości na stosunkowo niedużym obszarze sprawiają, że można zaobserwować na terenie tej tylko gminy, wielorakie warunki przyrodnicze i atmosferyczne.

Od południa gminę Szaflary otaczają Tatry, od północy  Gorce z Turbaczem, wyjątkowymi szlakami i ciekawą historią. Na wschód jest Pieniński Pas Skałkowy, Pieniny Spiskie, a dalej Pieniny z Trzema Koronami i malowniczym przełomem Dunajca. Z kolei na zachodzie są unikatowe na skalę przyrodniczo torfowiska nowotarsko - orawskie, w dali góruje Babia Góra.
Tak znakomite położenie sprawia, że z szaflarzańskiej gminy jest blisko nie tylko w Tatry, ale i inne pasma górskie, graniczące z Podhalem Spiszem i Orawą.

HISTORIA

Nazwa miejscowości wskazuje na jej etymologiczne brzmienie niemieckie. Wywodzi się przypuszczalnie od słów: Schafler- bednarz, Schafflare- owczarze lub zniekształcenia słowa Schaffner- włodarz, zarządca. To ostatnie wiązałoby się z istnieniem zamku i siedziby przedstawiciela władzy królewskiej na tym terenie. Bardziej prawdopodobne jest jednak jej pochodzenie od jednego z dwu pozostałych. Trudno wszakże powiedzieć z całą pewnością, od którego.
Wzmianki o Szaflarach pochodzą z XIII wieku. To wtedy miał powstać obrony gród. To także wówczas ok. 1234 roku Teodor Gryfita dostał pozwolenie na sprowadzanie kolonistów niemieckich od Henryka Brodatego. Pierwsza wzmianka źródłowa o wsi pochodzi z 1328 roku. Niestety nie zachował się akt lokacyjny osady, a jedynie tzw. przywilej Piotra ze Słupi, kasztelana zamku Dunajeckiego (Szaflarskiego) z 1338 roku.
Do 1335 r. sołectwo szaflarskie ze wsią należało do zakonu Cystersów. Potem kolejno zmieniali się właściciele Szaflar. Na przykład w latach dziewięćdziesiątych XV wieku sołectwo było w rękach Miklasza, rajcy miasta Kleparza, a potem w użytkowaniu plebejskiej rodziny Szaflarskich.

ATRAKCJE

Krzyż żelazny na wzgórzu Ranisberg - został postawiony przez mieszkańców w 1910 roku. Upamiętnienia on 500-lecie bitwy pod Grunwaldem. To dzieło dwóch twórców ludowych, z zawodu kowali: Macieja Łukaszczyka spod Lubelek oraz Bartłomieja Jarząbka spod Buka w Bańskiej Dolnej.

Zamek, tzw. Koci Zamek - leży po lewej stronie Białego Dunajca, jadąc w kierunku Nowego Targu. Jest to grodzisko średniowieczne, ruiny jego pochodzą najpewniej z XIII/XIV w. Zamek początkowo wraz z całą wsią należał do opactwa cystersów. Jednak już w 1380 roku za panowania Ludwika Węgierskiego razem z wsią został włączony do dóbr królewskich.
Sam zamek był niewielki o konstrukcji drewniano - murowanej, posadowiony na płaskim szczycie skały o wymiarze 20 na 30 metrów, która od północy i wschodu kończy się urwiskiem.

Teren Zespołu Podworskiego istnieje z zachowanymi reliktami: murem kamiennym, bramką, budynkiem kuchni dworskiej i fundamentami. Dwór znajdował się na terenie Skałki (tam, gdzie był zameczek). Został on zbudowany z końcem lat dziewięćdziesiątych XIX w. Wokół niego był postawiony mur z nieobrobionego kamienia, zachowany fragmentarycznie do czasów współczesnych. To tu w 1923 roku wybuchł pożar. Drewniany dwór spłonął doszczętnie, pomimo, że miejscowa ludność ratowała go z ogromnym poświęceniem i ofiarnością. W zabudowaniach podworskich mieścił się przez pewien czas pensjonat, a po wojnie przez trzy lata Podhalański Uniwersytet Ludowy.

Chałupa Anny Doruli pochodzi z 1843 roku. Stoi przy skrzyżowaniu ulic Augustyna Suskiego z Szkolną. Jest w niej unikatowy obraz, namalowany farbą olejną wprost na płazach budynku pt. Zaśnięcie Matki Boskiej w otoczeniu 11 Apostołów, wśród których nie ma Judasza?. Ani data powstania dzieła, ani autor nie są niestety znane. Obraz jest wyjątkowy, zajmuje całą ścianę białej izby i jest niepowtarzalnym w dziedzinie sztuki sakralnej. Co ciekawe każdy z apostołów jest podpisany z imienia.

Termy Szaflary oraz Gorący Potok.

Urząd Gminy
Szaflary

ul. Zakopiańska 18
34-424 Szaflary

tel.: 182754703, 182755551
fax: 182754977

e-mail: sekretariat@szaflary.pl
www.szaflary.pl

Rabka-Zdrój położona jest w województwie małopolskim, powiecie nowotarskim, u zbiegu dwóch ważnych szlaków komunikacyjnych z Krakowa do Zakopanego i z Bielska-Białej do Nowego Sącza. Obszar gminy ma powierzchnię 69 km2, a w jej skład wchodzi miasto uzdrowiskowe Rabka-Zdrój oraz trzy sołectwa: Chabówka, Rdzawka i Ponice.

Miejscowość położona jest w malowniczej kotlinie, którą tworzą wpadające do rzeki Raby potoki Poniczanka i Słonka, u podnóża Gorców i Beskidu Wyspowego, na wysokości 500-600 m n. p. m.

Bogactwami naturalnym Rabki-Zdroju są solanki, które wykorzystuje się w kuracjach pitnych, kąpielowych i wziewnych. W Parku Zdrojowym, w pobliżu źródła Helena funkcjonuje - jedyna w Małopolsce - ogólnodostępna tężnia solankowa, a także pijalnia wód mineralnych.
Rabka-Zdrój oferuje szeroką gamę zabiegów i porad specjalistycznych. Do dyspozycji kuracjuszy oddane są liczne sanatoria i szpitale uzdrowiskowe. Uzdrowisko specjalizuje się w leczeniu chorób układu oddechowego i krążenia, alergii, schorzeń reumatycznych i nerwic.

Sercem uzdrowiska jest zrewitalizowany w ostatnich latach Park Zdrojowy. Park został podzielony na dwie części: strefę słońca i cienia. Strefa słońca pełni funkcję spacerowo-reprezentacyjno-wypoczynkowe, natomiast strefa cienia ma charakter spacerowo-refleksyjny i nawiązuję do atmosfery parku angielskiego.

Park to doskonałe miejsce relaksu zarówno dla kuracjuszy i turystów, jak i mieszkańców miasta. Przez cały rok zaprasza spacerowiczów - wiosną i latem jest oazą zieleni, jesienią cieszy oko barwami liści, a zimą - przysypany białym puchem tworzy bajkowy krajobraz. Prócz pięknej przyrody park oferuje odwiedzającym zespół urządzeń sportowych na ścieżce zdrowia oraz place zabaw dla dzieci.

HISTORIA

Historia Rabki bezpośrednio związana jest z występującymi tu źródłami solnymi i sięga XIII wieku, kiedy klasztor Cystersów ze Szczyrzyca otrzymał upoważnienie od wojewody krakowskiego, Teodora Gryfity, do prowadzenia akcji osadniczej i wykorzystywania soli na potrzeby klasztoru. Nazwa miejscowości została wymieniona po raz pierwszy w dokumencie Bolesława Wstydliwego z 1254 roku, potwierdzającym posiadanie tych terenów przez Cystersów. Jan Długosz, powołując się na ten dokument użył wyrażenia Sal in Rabka.

Pierwsza lokacja Rabki miała miejsce w 1364 roku, kiedy to Kazimierz Wielki nadał Mikołajowi z Uścia przywilej na osadzenie kolonistów miedzy rzekami Rabą, Słoną, Łętownią i Kasiną. Kolejnej lokacji Rabki na prawie magdeburskim dokonano w roku 1446. Gdy Rabkę przejęli Jordanowie z Zakliczyna, kasztelan krakowski, Wawrzyniec Spytek Jordan, ufundował rabczańską parafię (1557 r.) i pierwszy kościół, który wybudowano w 1565 roku. Z niewyjaśnionych przyczyn uległ on zniszczeniu pod koniec XVI wieku. Na jego miejscu w latach 1600-1606 wzniesiono nowy, drewniany kościół pw. św. Marii Magdaleny, który istnieje do dziś.

CZY WIESZ ŻE:

Rabka-Zdrój, jako jedyne miasto na świecie, nosi tytuł Miasto Dzieci Świata.


Rabka-Zdrój (Polska), Frome (Wielka Brytania), Murrhardt (Niemcy)
i Chateau-Gontier (Francja) to miasta partnerskie.


Park Zdrojowy zajmuje imponującą powierzchnię ok. 30 ha.

 
Urząd Miejski
Rabka-Zdrój

ul. Parkowa 2
34-700 Rabka-Zdrój

tel.: 182692000, 182676440
fax: 182677700

e-mail: urzad@rabka.pl
www.rabka.pl

Położenie

Raba Wyżna to wieś położona nad górnym brzegiem rzeki Raby, w dolinie górskiej rozszerzonej dolinami potoków, z których największy to Zaklęty Potok (Kosiczne). Dolinę tę otaczają lesiste grzbiety Beskidu sięgające do 826 m., od południa Rabska Góra na wysokości 783 m.n.p.m., od wschodu Piątkowa Góra 684 m.n.p.m., od północy otaczają miejscowość mniejsze wzgórza sięgające do 535 m.n.p.m. Tak opisuje położenie geograficzne naszej miejscowości " Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego 1888 roku".

Pierwsi osadnicy

Pierwsza wzmianka o wsi Raba Wyżna została zamieszczona w rejestrach poborowych Królestwa Polskiego z 1581 roku. Czytamy tam, że miejscowość należy do dóbr kasztelana krakowskiego Spytka Jordana. Wioskę określano nazwą " Novae Radieis" (na surowym korzeniu). Miała 23 półłanków (po około 24 morgi), 8 zagród z rolą po parę morgów, 2 zagrodników bez roli (obejście z ogrodem), 2 komorników z bydłem, 1 komornika bez bydła, 3 rzemieślników, łan sołtysi, 2 zarębników (role z karczunku), 1 folusz. Łącznie we wsi istniały 43 gospodarstwa. Zagrody lokowane były przy drodze wijącej się w dolinie jak łańcuch, stąd nazwa łańcuchówka. Każdy osadnik miał własną drogę dojazdową do swojego pola. Nazwiska pierwszych osadników gospodarujących na danej roli były przyjmowane na określenie jej nazwy i tak np. Ziębówka wywodzi swą nazwę od nazwiska pierwszego jej właściciela - Zięby.



Urząd Gminy
Raba Wyżna

Raba Wyżna 41
34-721 Raba Wyżna

tel.: 182691250
fax: 182691251

e-mail: urzad@rabawyzna.pl
www.rabawyzna.pl

Gmina Ochotnica Dolna jest gminą wiejską Powiatu Nowotarskiego w województwie małopolskim. Powierzchnia gminy wynosi 141 km2. Obszar ten zamieszkuje ponad 8,5 tyś. osób. W skład gminy wchodzą 3 duże wsie, jednak administracyjnie podzielona jest ona na 4 sołectwa: Ochotnica Dolna, Ochotnica Dolna - Młynne, Ochotnica Górna, Tylmanowa.


Ochotnica Dolna i Ochotnica Górna traktowane są często jako jedna miejscowość i tym samym Ochotnica uchodzi za najdłuższych wsi w Polsce. Jej osią jest droga długości ok. 20 km, do której schodzą baczne potoki, wzdłuż których zlokalizowane są gospodarstwa. Największe z nich to: Młynne (ok. 7,5 km), Forendówki (ok. 6 km), Jaszcze (ok.6 km), Gorcowe (ok. 5,5 km), Jamne (ok. 5 km), Skrodne (ok. 3).
W czasie II wojny światowej gmina Ochotnica Dolna czynnie uczestniczyła w walce z okupantem. Ochotnica Dolna, podczas okupacji hitlerowskiej była jednym z wielu ośrodków kolportażu podziemnych gazetek i tajnego nauczania na Podhalu ( w zakresie szkoły podstawowej i gimnazjum). Najtragiczniejszym wydarzeniem w dziejach wsi była ?Krwawa Wigilia", czyli okrutna pacyfikacja dokonana przez oddział SS w dniu 23.XII 1944 r., w odwecie za śmierć dwóch Niemców zastrzelonych przez sowiecki odział Zołotora. Zamordowano wówczas 56 mieszkańców -wśród nich 19 dzieci i 21 kobiet.

Ochotnica Górna także stawiała silny opór okupantowi -była określana przez Niemców mianem ?Republiki Partyzanckiej". Dzięki doskonale zorganizowanej akcji partyzantów i miejscowej ludności udało się ocalić załogę amerykańskiego bombowca ?Liberator", który rozbił się 18.XII. 1944 r. u źródeł potoku Jaszcze.

Atrakcyjność turystyczną gminy Ochotnica Dolna podnoszą duże powierzchnie lasów, a zwłaszcza silne zróżnicowanie gatunkowe ich biocenoz. Tutejsze lasy są również idealnym terenem dla miłośników grzybobrań, którzy tłumnie zjeżdżają tu podczas jesiennych weekendów. Ochctnica może bowiem zaoferować całą gamę jadalnych gatunków grzybów, począwszy od najbardziej cenionych i poszukiwanych borowików szlachetnych, poprzez: podgrzybki, kozaki, kanie, maślaki, kurki, po opieńki miodowe i inne rzadziej spotykane gatunki.

Ponadto, niezwykle bogata jest również baza turystyczno-noclegowa gminy. Na terenie Ochotnicy znajdują się liczne miejsca wypoczynku i rekreacji, obejmujące schroniska, ośrodki wczasowe, pensjonaty, motele, pola biwakowe, placówki kolonijne i oazowe, a przede wszystkim pokoje gościnne w kwaterach prywatnych i gospodarstwach agroturystycznnych. Ogromną rolę dla turystów uprawiających piesze wędrówki górskie odgrywają studenckie bazy namiotowe pod Gorcem i na Lubaniu.
Urząd Gminy
Ochotnica Dolna

os. Dłubacze 160
34-452 Ochotnica Dolna

tel.: 182620910
fax: 182620936

e-mail: gmina@ochotnica.pl
www.ochotnica.pl

Gmina wiejska w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim. W latach 1975-1998 gmina położona była w województwie nowosądeckim. Siedzibą gminy jest Nowy Targ. Według danych z 1 stycznia 2012 gminę zamieszkiwało 23 277 osób.

SOŁECTWA GMINY

Dębno, Długopole, Dursztyn, Gronków, Harklowa, Klikuszowa, Knurów, Krauszów, Krempachy, Lasek, Ludźmierz, Łopuszna, Morawczyna, Nowa Biała, Obidowa, Ostrowsko, Pyzówka, Rogoźnik, Szlembark, Trute, Waksmund

Urząd Gminy
Nowy Targ

ul. Bulwarowa 9
34-400 Nowy Targ

tel.: 182663634
fax: 182662152

e-mail: sekretariat@ugnowytarg.pl
www.ugnowytarg.pl

Nowy Targ, stolica, a zarazem największe i najstarsze miasto regionu. Prawa miejskie otrzymało z rąk króla Kazimierza Wielkiego w roku 1346, ale wiadomo, że wcześniej funkcjonowała tutaj osada Stare Cło związana z kolonizacyjną działalnością Cystersów, mających swój klasztor w pobliskim Ludźmierzu. Obecnie trudno wskazać dokładną lokalizację osady, ale musiała odgrywać znaczącą rolę o czym świadczy chociaż jej nazwa.

Położone na rubieżach Korony Polskiej miasteczko, otoczone górami, przez wiele stuleci nie zmieniało swojego charakteru i malowniczego kolorytu. Wytyczony przy okazji lokacji miasta rynek otoczony był aż do XIX wieku niskimi, drewnianymi chałupami z charakterystycznymi bramami prowadzącymi do sieni i dalej na podwórko. Tak uboga zabudowa wynikała zapewne z faktu, iż niestety w Nowym Targu nie osiadł żaden z możnych rodów, który zapewnił by liczne i znaczące dla rozwoju miasta fundacje.

Nowy Targ, położony na starym szlaku handlowym prowadzącym z Węgier do Krakowa od zawsze był związany z handlem. Tak pozostało po dzień dzisiejszy, tworząc największy i najszybciej rozwijający się ośrodek handlowy całego regionu.

Nie słabnącą popularnością cieszą się nowotarskie jarmarki, sięgające swoimi początkami lokacji miasta, a więc czternastego stulecia. Już wówczas mogły się odbywać w dniu św. Katarzyny - patronki Nowego Targu.

Na mocy królewskich przywilejów wydanych przez Kazimierza Jagiellończyka kolejny jarmark mógł się odbywać w dniu św. Jakuba oraz dodatkowo w każdy czwartek.

Centralnym placem miasta był wytyczony jeszcze za czasów Kazimierza Wielkiego rynek, na którym w dni targowe odbywały się jarmarki. Co ciekawe, na XIX ? wiecznych kartach pocztowych temat targów jest niezwykle popularny i często pojawiał się w licznych wydawnictwach. Atmosfera jarmarków była i jest po dzień dzisiejszy niepowtarzalna i jedyna w swoim rodzaju. Na plac targowy, który rozrósł się na okoliczne ulice przyjeżdżają kupujący z całego Podhala i sąsiedniej Słowacji. Bez wątpienia dla wielu handlujących jak i kupujących czwartkowy bądź sobotni targ podobnie jak przed wiekami jest ważnym wydarzeniem.

Ruch turystyczny zawitał do Nowego Targu w XIX wieku, dzięki prekursorom polskiej turystyki oraz tak znanej i zasłużonej dla polskiego ruchu turystycznego organizacji jak Towarzystwo Tatrzańskie mające swój oddział w Nowym Targu. To niezwykłą przyrodą Gorców zachwycali się Seweryn Goszczyński, Wincenty Pol - twórca pierwszej w Polsce katedry geografii czy gen. Mariusz Zaruski założyciel górskiego pogotowia ratunkowego.

W okresie międzywojennym w dzielnicy miasta Kowaniec, wcinającej się w zbocza Gorców, nasilił się ruch budowlany. To wówczas powstały stylowe wille, które licznie gościły letników z całego kraju. W pamiętnikach Towarzystwa Tatrzańskiego wydanych w 1912 roku, dzielnica Kowaniec jest wymieniana jako wygodne letnisko, posiadające własne źródła siarczane. Szkoda, że ten fakt jest już zapomniany nawet przez samych nowotarżan, choć na ulicy Kokoszków do dziś znajduje się źródło naturalnej siarczanki.

Kowaniec zapisał się już zapomnianą niestety, ale jakże chlubną kartą historii. W budynku szkoły powszechnej znalazły schronienie polskie i żydowskie sieroty ewakuowane z powstańczej Warszawy.

ATRAKCJE

NOWOTARSKI JARMARK

Tradycja nowotarskich jarmarków jest bardzo stara, sięga bowiem czasów lakacji miasta w XIV wieku. Wówczas na mocy przywileju wydanego przez Kazimierza Wielkiego jarmark mógł się odbywać w dniu św. Katarzyny ? patronki miasta. Kolejni królowie polscy potwierdzali ten przywilej, a Kazimierz Jagiellończyk wyznaczył kolejne dni targowe przypadające w dniu św. Jakuba oraz dodatkowo w każdy czwartek.

Atmosfera jarmarków była i jest po dzień dzisiejszy niepowtarzalna i jedyna w swoim rodzaju. Na plac targowy, który rozrósł się na okoliczne ulice przyjeżdżają kupujący z całego Podhala i sąsiedniej Słowacji. Bez wątpienia dla wielu handlujących jak i kupujących czwartkowy bądź sobotni targ podobnie jak przed wiekami jest ważnym wydarzeniem.

KAPLICA PAPIESKA POD TURBACZEM

Położona przy szlaku żółtym kaplica jest jedną z największych atrakcji turystycznych w Gorcach. Została wybudowana (bez zgody ówczesnych władz) w 1979 r. przez wizytą Jana Pawła II w Nowym Targu i została poświęcona Matce Boskiej Królowej Gorców.

Przez turystów nazywana jest Papieską lub Pasterską. Kaplica została postawiona na planie krzyża Virtuti Militari, najwyższego polskiego odznaczenia wojskowego. Wnętrze niewielkiej, ale niezwykle nastrojowej kaplicy nawiązuje swym wystrojem do wartości maryjnych i patriotycznych.

MUZEUM PODHALAŃSKIE IM. CZESŁAWA PAJERSKIEGO

Swoją siedzibę Muzeum ma w miejscu dogodnym dla ruchu turystycznego mieści się bowiem w Rynku w budynku Ratusza. Wśród wielu eksponatów, których liczba przekracza ponad 7000 egzemplarzy obrazujących kulturę i dawne życie mieszczan nowotarskich na uwagę zasługują wystawy czasowe oraz unikatowa maszyna drukarska pochodząca w I połowy XIX wieku. Obecnie trwają prace mające na celu uruchomienie zabytku, dzięki czemu naocznie będzie się można przekonać jak wyglądał druk w minionej epoce.

Urząd Miasta
Nowy Targ

ul. Krzywa 1
34-400 Nowy Targ

tel.: 182611200
fax: 182662312

e-mail: umnt@um.nowytarg.pl
www.nowytarg.pl

Łapsze Niżne

Gmina Łapsze Niżne położona jest w całości na obszarze Spisza - krainy odrębnej od sąsiednich językiem, zwyczajami, stylem architektonicznym, odrębnej historią, tradycją, i kulturą. Południowa granica gminy jest zarazem granicą polsko-słowacką, północno-wschodnia to wody Jeziora Czorsztyńskiego, od zachodu zaś granica biegnie na Białce.
Gmina Łapsze jest gminą rolniczą, z szybko rozwijająca sie turystyką. Baza noclegowa, żywieniowa, i wszelkie usługi turystyczne, rozwijają się dynamicznie od czasu oddania do użytku - w 1997 roku - Zespołu Zbiorników Wodnych Czorsztyn - Niedzica - Sromowce Wyżne.

W granicach gminy mieszczą się rezerwaty: "Zielona Skałka" w Falsztynie, "Niebieska Dolina" w Łapszach Niżnych, i na obrzeżach Trybsza "Przełom Białki".

Wyznaczone są szlaki piesze, trasy rowerowe i dla jazdy konnej. Istnieją dobre połączenia w kierunku Nowego Targu (Krakowa), Szczawnicy, Zakopanego. Bardzo duże znaczenie ma przygraniczne położenie. Przez całodobowe przejście graniczne w Niedzicy można się wybrać zimą na narty, latem na kąpieliska termalne, zwiedzić Słowację - zwłaszcza pozostałą część Spisza, leżącego w granicach Słowacji. Przez przejście MRG oraz turystyczne w Kacwinie można się wybrać na dłuższe i krótsze trasy turystyczne na Zamagurze.

Atutem gminy jest kultowany folklor Spiski: przez zespoły "Czardacz", "Dunajec", i "Weselica" z Niedzicy; "Spiszacy" i "Mali Spiszacy" z Łapsz Niżnych; "Kacwinianie" z Kacwina; i "Frydmanianie" z Frydmana. Działają tu trzy orkiestry dęte: Frydman, Łapsze Niżne i Łapsze Wyżne. Odbywają się coroczne imprezy: "Spiskie Zwyki", "Spiska Watra", degustacja potraw regionalnych, koncerty orkiestr dętych.

Wieś założył na początku XIV wieku Kokosz Berzewiczy, ale juz około 1314 roku przekazał ją zakonowi Bożogrobców z Miechowa. Wówczas Łapsze Niżne jak i cały Spisz należały do Węgier.

Polscy Templariusze admin­istrowali parafią aż do kasaty zakonu w 1782 roku. Zasługi ich są ogromne, zwłaszcza w zakresie podtrzymywania polskiej mowy wśród polskich z pochodzenia mieszkańców Spisza.

Urząd Gminy
Łapsze Niżne

ul. Jana Pawła II 20
34-442 Łapsze Niżne

tel.: 182659310, 182659319
fax: 182659315

e-mail: gmina@lapszenizne.pl
www.lapszenizne.pl

Lipnica Wielka to miejscowość założona na prawie wołoskim w 1606 roku przez sołtysa Michała Śmietanę wraz z 9 wołoskimi osadnikami. Miał on wypasać 400 owiec na halach Babiej Góry.

Według ludowych podań nazwa miejscowości wzięła się od lip, które kiedyś występowały tam w wielkich ilościach. Po podziale Orawy między Polskę i Czechosłowację w 1920 część wsi Lipnica Wielka pozostała w Czechosłowacji. Do Polski przyłączono dopiero w 1924, na zasadzie wymiany terytoriów ? Polska oddała wsie Głodówka (Hladovka) i Sucha Góra (Sucha Hora).

Lipnica Wielka to gmina, malowniczo rozciągająca się u podnóża Babiej Góry. Na łagodnych wzgórzach i rozległych polanach żyją gościnni mieszkańcy najdłuższej wsi orawskiej. Ponad 5500 mieszkańców osadziło się wzdłuż potoku Lipniczanka na przestrzeni 16 kilometrów. Dolna część miejscowości sięga Jeziora Orawskiego.

W Lipnicy Wielkiej znajduje się Dom Ludowy, Liceum Ogólnokształcące i Technikum. Główną imprezą kulturalną gminy jest Święto Pasterskie.


Urząd Gminy
Lipnica Wielka

Lipnica Wielka na Orawie 518
34-483 Lipnica Wielka na Orawie

tel.: 182634595
fax: 182634597

e-mail: lipnicaw@gminyrp.pl
www.lipnicawielka.pl

Krościenko to piękna miejscowość położona w malowniczych Pieninach. Kotlina, w której znajduje się miejscowość, otoczona jest pasmami gór Pienin, Gorców oraz Beskidu Sądeckiego.
Płyną tu rzeki Dunajec i Krośnica.To dogodne położenie wyznacza miejscowości rolę bazy wypadowej dla turystów zwiedzających otaczające pasma górskie , szczególnie Pieniny, w czasie 1-2 dniowych wycieczek.Pobliskie tereny zaliczane są do najciekawszych i najpiękniejszych zakątków Polski.Osobliwością krajobrazową na międzynarodową skale jest przełom Dunajca.W sposób niepowtarzalny łączą się tutaj elementy przyrodnicze, kulturowe oraz ślady ciekawej historii.Krościenko, to doskonała baza turystyczna. Stąd udać się można na wyprawę do Polskiej oraz Słowackiej części Pienińskiego Parku Narodowego,na Turbacz czy Prechybę. Niedaleko jest również do Jeziora Czorsztyńskiego, nad którym górują zamki w Niedzicy i Czorsztynie.

Historia

Krościenko leży przy starym szlaku handlowym z Sącza do kotliny nowotarskiej. Prawdopodobnie już na przełomie XII i XIII w. istniała tu osada służebna Zamku Pienińskiego.
W 1348 roku Kazimierz Wielki który lokował na prawie magdeburskim miasto noszące przez pierwsze lata nazwę ?Crosno? wypowiedział przy tym znamienite słowa: ?To wspaniałe dzieło, które dokonać postanowiliśmy na pożytek Naszego Królestwa, powinno być wiekuiście trwałe i silne, co My Kazimierz z Bożej łaski Król Polski niniejszym oznajmujemy powszechności obecnej i przyszłej.? I nie pomylił się król Kazimierz, mimo zawieruch dziejowych miasto Krościenko przetrwało 651 lal. Nie zachował się niestety akt lokacyjny Crosna nad Chrostnicą , który spłonął podczas najazdu husytów. Później miejscowość zaczęto nazywać Krościenkiem.
Od początku swego powstania Krościenko stało się ważnym ośrodkiem, przez które przebiegał słynny trakt Via Regia, którym z północy na południe przemierzały orszaki królewskie i karawany kupców. Tędy też w pogoni za świętą Kingą, podążały tatarskie czambuły. Święta Kinga, założycielka zakonu klarysek w niedalekim Starym Sączu, schroniła się na zamku pienińskim. Z wydarzeniem tym związanych jest wiele ciekawych legend.

Urząd Gminy
Krościenko nad Dunajcem

Rynek 35
34-450 Krościenko nad Dunajcem

tel.: 182623077
fax: 182623455

e-mail: gmina@kroscienko-nad-dunajcem.pl
www.kroscienko-nad-dunajcem.pl

Miejscowość w polskiej części Orawy, w Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej, nad potokiem Czarna Orawa, na zachód od Nowego Targu. Siedziba gminy. Znajduje się tutaj Liceum Ogólnokształcące im. Bohaterów Westerplatte i internat, ośrodek turystyczno-wypoczynkowy oraz centrum kultury mniejszości słowackiej w Polsce. W pobliżu w Zubrzycy Górnej znajduje się Orawski Park Etnograficzny.
Historia Jabłonki

Pierwsza historyczna wzmianka o Jabłonce pochodzi z roku 1368. Wówczas król Kazimierz Wielki ustanowił tu komorę celną na szlaku, którym wywożono sól wielicką na Węgry. Lokacja wsi, na prawie wołoskim, nastąpiła w roku 1558. Pierwszym sołtysem był Sebastian Jabłonowski, który przybył tu ze Śląska Cieszyńskiego. Jabłonka posiada najstarszy przywilej lokacyjny ze wszystkich wsi Polskiej Orawy. Osada dość szybko rozwijała się, korzystając z dogodnego położenia. Do wzrostu zamożności mieszkańców przyczyniła się uprawa lnu i produkcja płótna. Z Jabłonki ruszały też tratwy orawskich flisaków zwanych tu pełtnikami. Jednak większość mieszkańców utrzymywała się przez wieki z uprawy nieurodzajnej ziemi. W początkach XX wieku Jabłonka była ośrodkiem budzenia polskiej myśli narodowej. Od lat międzywojennych pełni rolę centrum administracyjnego Polskiej Orawy. Obecnie jest siedzibą gminy, centrum oświatowym i handlowym Orawy. Wieś jest szeroko znana z środowych jarmarków. Rozwija się handel przygraniczny. Funkcjonuje tu Orawskie Centrum Kultury i odbywają się liczne imprezy kulturalne i folklorystyczne.


Urząd Gminy
Jabłonka

ul. 3 Maja 1
34-480 Jabłonka

tel.: 182611100, 182611120, 182652335
fax: 182652468

e-mail: sekretariat@jablonka.pl
www.jablonka.pl

Nieco o nas
?Jest takie miejsce?

Jest takie miejsce na świecie
gdzie wieje wolniej wiatr
i krople deszczu ciszej uderzają o ziemię
Góry otulają zagubionych tułaczy
a powietrze kołysze ich do snu
pośród plastikowych ludzi
i szklanych domów
jest miejsce gdzie czas mieszka spokojnie
i często rozmawia z sąsiadami

Czasami słychać ciche rozmowy
Gorców, Pienin i Tatr i ich śmiech
z powodu ludzkich narzekań na upływ czasu
A czasami chrapanie aniołów
które przylatują tu odpocząć

Ludzie z miast wdzierają się tu z krzykiem
i z telefonem w ręce
ale fale jeziora zakłócają zasięg
a blask tafli zamyka im usta
i odtąd szczęśliwi
otrzymali tyle uśmiechów, że przetrwają
najbardziej porywisty podmuch rzeczywistości miast
i będą wracać coraz częściej, bo uśmiechów nigdy
tu nie brak

I tylko głośny śmiech przeszkadza czasem aniołom?

Anna Bednarczyk ? absolwentka Gimnazjum w Maniowach

Obszar Gminy Czorsztyn obejmuje swoim zasięgiem zarówno dużą część Pienin jak i południowe stoki Gorców, co wpływa na duże zróżnicowanie i przez to atrakcyjność rzeźby terenu. Gorce to przede wszystkim łagodne lesiste wzgórza i faliste doliny potoków, które są tak różne od Pienin, poprzecinanych licznymi wąwozami, zbudowanych z wapiennych skał tworzących atrakcyjne formy, o stromych ścianach opadających ku dolinom, o deniwelacjach sięgających 500 m, z przecinającym je przełomem Dunajca. Oprócz przełomu Dunajca, który można zobaczyć dzięki organizowanym spływom tratwami flisackimi, do najatrakcyjniejszych krajobrazowo miejsc należą szczyty Trzech Koron i Sokolicy, z których rozciągają się wspaniałe widoki, a także głęboko wcięty w skały Wąwóz Sobczański.

Istotnym i bardzo atrakcyjnym elementem pienińskiego krajobrazu jest Zalew Czorsztyński. Powstał on przez spiętrzenie wód Dunajca zaporą ziemno-betonową o długości 404 m i wysokości 56 m. Wody rozdzielające pasmo Pienin Spiskich od Czorsztyńskich i stoków gorczańskiego pasma Lubania rozciągają się od zapory pod zamkiem w Niedzicy po okolice Dębna. Wokół jeziora znajdują się liczne miejsca do wypoczynku i wędkowania, a w rejsy wypływają statki spacerowe i gondole.

Nad brzegiem zalewu na początku lat 90-tych XX, z wybranych obiektów budownictwa ludowego i uzdrowiskowo-willowego znajdujących się na terenach przeznaczonych pod przyszłe jezioro, powstał skansen ? Osada Turystyczna Czorsztyn. Istnieje tam także zaplecze noclegowo-gastronomiczne.

Magnesem przyciągającym turystów do Gminy Czorsztyn są też zagospodarowane stoki góry Wdżar:

    wyciągi krzesełkowe i orczykowe,
    trasy dla narciarzy i snowboardzistów,
    alpejska zjeżdżalnia,
    mini zoo,
    anomalie magnetyczne.

Nieopodal na Przełęczy Snozka znajduje się pomnik Władysława Hasiora ? Grające organy.


Urząd Gminy
Czorsztyn

ul. Gorczańska 3
34-436 Maniowy

tel.: 182750070, 182750071
fax: 182750987

e-mail: gmina@czorsztyn.pl
www.czorsztyn.pl

Czarny Dunajec to wioska położona w województwie małopolskim, a dokładniej w powiecie nowatorskim. Jest siedzibą gminy o takiej samej nazwie, której częścią są również Chochołów, Ciche, Czerwienne, Dział, Koniówka, Odrowąż, Piekielnik, Pieniążkowice, Podczerwone, Podszkle, Ratułów, Stare Bystre, Wróblówka oraz Załuczne. Ziemia czarnodunajecka znajduje się około 80 km od Krakowa i leży pomiędzy Nowym Targiem, Jabłonką, Rabą Wyżną oraz Witowem i Kościeliskiem. Warto dodać, że 7-kilometrowa część gminy od strony południowo-zachodniej stanowi granicę ze Słowacją. Przejście graniczne mieści się w Chochołowie i nazwane jest Chochołów-Sucha Hora.

Region geograficzny Czarnego Dunajca to Kotlina Nowatorska, zaś historyczno-etnograficzny to Podhale, znane i bardzo lubiane przez turystów z całego świata tereny. Nie można zapomnieć, że Czarny Dunajec leży nad rzeką ? oczywiście Czarny Dunajec. Wycieczkowicze przybywający do miejscowości mogą zażywać kąpieli i wesoło biwakować na brzegu rzeki, co jest niewątpliwą atrakcją wakacyjną. Co więcej, Polski Związek Wędkarski pozwala na wykupienie jednodniowej karty wędkarskiej, z czego z pewnością ucieszą się zapaleni wędkarze. Miejscowość mieści się na lewym brzegu rzeki, a dokładniej w samej osi śródgórskiej Kotliny Podhalańskiej.

W malowniczym otoczeniu u stóp Tatr leży urokliwa miejscowość Czarny Dunajec. Chociaż nie jest tak popularna jak Zakopane czy Bukowina Tatrzańska, to skrywa naprawdę wiele ciekawych atrakcji i wartych zobaczenia miejsc.

Najlepiej poznać je spacerując i podziwiając malownicze scenerie Czarnego Dunajca. Wioska położona jest na płaskowyżu, co pozwala bez problemu cieszyć się pięknym widokiem tatrzańskich szczytów. Zaś rozległe torfowiska potrafią zachwycić rzadkimi okazami fauny i flory. Można tutaj spotkać jelenia, dzika, lisa łosia oraz wilka a także podziwiać rosnące storczyki, żurawinę czy rosiczkę. Naszą uwagę zwróci też z pewnością krystalicznie czysta rzeka o nazwie takiej samej jak prezentowana miejscowość ? Czarny Dunajec. Kąpiel i biwakowanie to prawdziwe wakacyjne przyjemności. Jednak szczególnie interesująca będzie dla zapalonych wędkarzy. Działa tutaj Polski Związek Wędkarski Czarny Dunajec, który pozwala na wyrobienie jednodniowej karty wędkarskiej. Smaczna, pachnąca rybka znajdzie się wieczorem na naszym talerzu. Spacerując po Czarnym Dunajcu możemy także zajrzeć do parafii pw. Najświętszej Trójcy, którą założono już w 1552 roku. Początkowo był to mały drewniany kościółek, ale po pożarze w 1787 został odbudowany, a prace ostatecznie zakończono dopiero w 1871 roku.


Urząd Gminy
Czarny Dunajec

ul. Piłsudskiego 2
34-470 Czarny Dunajec

tel.: 182613540
fax: 182613530

e-mail: gmina@czarny-dunajec.pl
www.czarny-dunajec.pl

Krzeszowice - miasto w południowej Polsce, w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Krzeszowice. Miasto jest jednym z ośrodków miejskich aglomeracji krakowskiej. Krzeszowice należą do Jaworznicko-Chrzanowskiego Okręgu Przemysłowego.

Według danych z 31 grudnia 2011 r. miasto miało 10 288 mieszkańców. Położone jest ok. 25 km na zachód od centrum (18 km od granicy) Krakowa, przy linii kolejowej nr 133 (Kraków?Katowice) i przy drodze krajowej nr 79 (ul. Kościuszki, ul. Trzebińska) (południowa część miasta). W latach 1928?1966 miasto miało status uzdrowiska o charakterze użyteczności publicznej.